Osadzona na pajęczynach oraz liściach, zachwyciła już niejednego miłośnika przyrody. Wykorzystywana często w fotografii, potrafi podkreślić piękno otaczającej nas natury. Dla tych, którym niestraszne jest wstawanie wcześnie rano, jej wygląd z pewnością jest znany. Czym tak właściwie jest rosa? W jaki sposób powstaje? Odpowiadamy.
Rosę tworzą ją niewielkie krople wody, które osadzają się na roślinach czy podłożu. To nic innego, jak po prostu osad atmosferyczny, czyli wynik skraplania się pary wodnej. Osad atmosferyczny może przybrać stały bądź ciekły stan skupienia - w przypadku rosy, mówimy oczywiście o tym drugim.
Do powstania rosy niezbędne jest oczywiście skraplanie, czyli tzw. kondensacja pary wodnej. Konieczne jest zatem, aby dany obiekt wytworzył odpowiednią energię w postaci ciepła, a następnie nastąpił spadek temperatury do poziomu, w którym następuje skraplanie - ten punkt nazywamy właśnie punktem rosy.
Przeczytaj więcej podobnych informacji na stronie głównej Gazeta.pl.
Jak już wspomnieliśmy, by wystąpiła rosa musi nastąpić spadek temperatury. Jego szybkość jest uzależniona m.in. od objętości przedmiotów, na których ma się wytworzyć - im grubsze, tym spadek temperatury będzie wolniejszy. Właśnie dlatego liście roślin czy trawy są dla tworzenia się rosy idealnym środowiskiem. Niewielkie i cienkie pozwalają na szybki spadek temperatury, zatem rosa powstanie na nich zdecydowanie szybciej.
Szadź, zarówno jak i rosa, jest osadem atmosferycznym - jednak o stałym stanie skupienia. To zamarznięte krople wody osadzone na poszczególnych przedmiotach i roślinach - najczęściej gałęziach czy konarach drzew. Żeby z rosy powstała szadź, rosa musi wytworzyć się jeszcze przed spadkiem temperatury poniżej zera stopni Celsjusza. Szadź może utworzyć się także m.in. z mgły.
Z szadzią niezwykle często mylony jest szron. Jak wskazuje specjalistyczny serwis internetowy Encyklopedia Leśna - tym, co przede wszystkim odróżnia oba osady, jest kształt, w jaki się formują. Szadź tworzą przede wszystkim niewielkie kryształki lodu, które się łączą. Z kolei szron wyróżniają malutkie igiełki nieukładające się w jedną, zlepioną masę.